дузен | м.
Она што служи за дотерување, украсување; накит, козметички средства и сл. Се дотера со повеќе дузени.
дузена | ж.
Дванаесет парчиња од нешто. Дузена бели рози. Две дузени јајца. Дузина писма
дујмен | м.
Заден дел од пловен објект; кормило, крма.
дујменџија | м.
Лице што управува со дујмен, кормилар.
дуќан | м.
Мала, занаетчиска работилница што служи и како продавница за сопствените производи. Стариот кондураџиски дуќан сѐ уште работи. Држи терзиски дуќан.
дуќанлак | м.
Трговија. Се занимава со дуќанлак.
дуќанџија | м.
Лице што има дуќан или што продава во дуќан. Богат дуќанџија. Група дуќанџии.
дуќанџилак | м.
дукат | м.
Златник, златна пара (се употребувала и како женски накит). Ти праќам еден дукат од суво злато. Како месечина светеа на тебе дукатите.
дулак | м.
Превез. Беше во невестинска носија, со бел дулак на главата.
