дебел | прид.

Што има широк напречен пресек, што има големи димензии. Дебел ѕид. Дебели чаши. Дебела гранка.

дебелее | несв.

Прави дебел некого, гои. Реши да го дебелее прасето.

дебелика | ж.

Билка од фамилијата тикви; Bryonia alba.

дебеликав | прид.

Што е малку дебел; Дебеликав син.

дебелина | ж.

Попречен размер на некое тело во однос на должината или на висината. Хартијата беше со различна дебелина.

дебели се | несв.

дебеличок | прид.

дебелиште | ср.

(дијал.) Силна, плодна земја.

дебелка | прид.

дебелкав | прид.