дејност | ж.

Опсег, опфат на работа, активност, ангажираност. Книжевна дејност. Општествена дејност. Просветна дејност. Издавачка дејност.

дејствен | прид.

Што е активен, што влијае на нешто, што има некакво дејство. Оваа појава има дејствен карактер.

дејствие | ср.

дејство.

дејствителен | прид.

Што го има, што постои во стварноста; вистински, реален. Се прости од дома како да тргнува на дејствителна војна. Се редеа страшни глетки како да се живи, дејствителни.

дејство | ср.

Пројавување на некаква енергија, дејствување, функционирање. Архимед го открил дејството на лостот. Разорно дејство на експлозивот. Ја пушти машината во дејство. Со голема вештина ги вршеше сите тие дејства.

дејствува | несв.

Врши некое дејство. Тие се здоговориле да дејствуваат заедно. Тој живееше и дејствуваше како писател и револуционер во еден пресуден период.

дејче | ср.

дека | сврз.

Во исказни зависносложени реченици; оти. Тој рече дека ќе дојде. Таа мисли дека научила. Тие сфаќаат дека работата не оди.

декабрист | м.

Учесник во востанието од 1825 година на група благородници против самодржавјето во царска Русија.