деликвенција | ж.

Свесно и сакано поведение коешто е спротивно на општествените правила; престапност, деликт. Малолетничка деликвенција.

деликт | м.

Кривично дело, казниво дело, злосторство, престап, истап. Административен деликт. Политички деликт. Дисциплински деликт. Вербален деликт. Обвинението го товари за стопански деликт.

делинквент | м.

делириум | м.

Од различни причини (висока температура, болест, алкохол и сл.) поматеност на свеста проследена со халуцинации, бунило, бладање. Подолго време е во дилириум.

делител | м.

Број со кој се дели во математичката операција, делење обично.

делка | несв.

Обработува и обликува камен или дрво со алатки, прави да е соголено и да е мазно. Делка греда. Делка нови штици. Делка трупци. Делка камења.

делкан | прид.

Што е обликуван, обработен со делкање. Делкан камен. Делкано дрво.

делканица | ж.

Производ од делкање, обработен предмет. Ги закопуваше своите делканици завиткани во платно.

делкач | м.

Тој што делка. Делкач на дрва. Делкачот делка по цел ден.

делми | сврз.

Штом, нели. Делми те видов, сега може да си умрам