единица | ж.
Бројка со која се бележи природниот број еден.
единичен | прид.
Одделен, индивидуален, изолиран, единствен, само по еден примерок. Единичен случај. Единичен пример.
единка | ж.
Индивидуа, едно лице.
единороден | прид.
единствен | прид.
Само еден, само тој. Јас не сум единствен на светов. Пчелите се единствени што произведуваат мед.
единствено | сврз.
Само што, освен што. Сите предмети во станот се убаво наредени, единствено масичето јас би го ставила до прозорецот.
единство | ср.
Обединетост, здруженост, согласност. Треба да се чува единството на народот. Нив ги обединуваше единството на сфаќањата.
единче | ср.
Единствено дете. Ти си единче на мама.
едиција | ж.
Издание.
еднаков | прид.
Што не се разликува од некој друг; ист, идентичен.
