едностоен | прид.

Постојан, непрекинат. Едностојна борба. Едностојни црцорења.

едностран | прид.

Што се однесува само на една страна, што е разгледан, разработен само од една страна. Едностран пристап. Еднострано решение. Еднострани заклучоци.

еднострун | прид.

Музички инструмент со една струна, со една жица.

еднотипен | прид.

Што е од ист тип со нешто друго.

еднотомен | прид.

Што е издаден, испечатен во еден том, во една книга. Еднотомен речник.

еднотомник | м.

Издание, книга, зборник издаден во еден том.

едноумие | ср.

Едностран, ограничен начин на мислење, подреден на една идеологија, на еден поглед на светот, без слобода за проток на различни погледи и идеи.

еднофазен | прид.

Што се извршува во една фаза. Нашата работа ќе биде еднофазна.