експедитивен | прид.
Брз, исполнителен во вршењето на работите.
експедитор | м.
Лице што се занимава со испраќање пошта или други пратки; испраќач.
експедиција | ж.
Служба, оддел за испраќање пратки.
експедиционен | прид.
Што има особини, цели или задачи на експедиција. Експедиционен одред. Експедиционен престој.
експеримент | м.
Научен, школски или друг вид опит, оглед или проба со цел да се провери нешто или да се добие некаков резултат.
експериментален | прид.
Што има особини, што се засновува на експеримент. Експериментален опис. Експериментален зафат. Експериментален фактор. Експериментална паралелка.
експериментатор | м.
Лице што прави, што извршува експерименти.
експериментира | св. и несв.
Изврши, извршува, направи, прави експеримент.
експерт | м.
Специјалист што дава заклучок, оцена или стручно мислење за определена проблематика или прашање од областа за која е компетентен.
експертиза | ж.
Стручно разгледување на некој проблем од експерт за да се дојде до соодветен компетентен заклучок.
