етикеција | ж.
Утврден ред и правила за начинот на однесување во определен општествен круг.
етимолог | м.
Лице што се занимава со етимологија.
етимологија | ж.
Дел од лингвистиката што го проучува потеклото на зборовите. Етимолошки речник.
Етиопија | ж.
Држава во Африка.
етичар | м.
Лице што се занимава со етика, што живее во согласност со етичките норми и правила.
етички | прид.
Што се однесува на етика;
Етна | ж.
Вулканска планина во Италија.
етник | м.
Назив на жител на некое населено место, крај, земја и сл.
етникум | м.
Етничка целина, етнос, народ.
етнички | прид.
Што се однесува на етник и на етнос. Етничка група. Етничка припадност. Етничка средина. Етничко потекло. Етнички својства.
