етикета | ж.
Картонче или ливче што се залепува или закачува врз предмет (обично трговска стока) за да се означат карактерот и намената на предметот, да се стави цената и сл. Шишето нема етикета. Лепеше етикети врз пакетите.
етикетира | св. и несв.
Стави, става етикета. Сите производители треба да ги етикетираат цените на своите производи.
етикеција | ж.
Утврден ред и правила за начинот на однесување во определен општествен круг.
етимолог | м.
Лице што се занимава со етимологија.
етимологија | ж.
Дел од лингвистиката што го проучува потеклото на зборовите. Етимолошки речник.
Етиопија | ж.
Држава во Африка.
етичар | м.
Лице што се занимава со етика, што живее во согласност со етичките норми и правила.
етички | прид.
Што се однесува на етика;
Етна | ж.
Вулканска планина во Италија.
етник | м.
Назив на жител на некое населено место, крај, земја и сл.
