жегавица | ж.
Бодеж, остар убод од нешто. Во телото сети остра жегавица.
жегалец | м.
Инсект што испушта остри звуци; Cicada orni. Во воздухот се слушаше шум на летни жегалци. Жегалците гласно пееја.
жегарец | м.
жегла | ж.
жеглив | прид.
Што е остар, силен; што предизвикува болка. Потоа нешто жегливо го жегна во градите.
жегнат | прид.
жегне | св.
жега.
жегол | м.
Железна или дрвена прачка што се става на јарем при впрегање.
жед | ж.
Потреба, желба за пиење течност. Тие ја гаснеа жедта со ладно пиво.
жеден | прид.
Што чувствува потреба за пиење. Тој беше лут, измрзнат и жеден за голтка вода.
