жени | несв.
Подготвува машко лице да стапи во брак. В недела имам свадба, син женам.
женидба | ж.
Стапување на машко лице во брак. За женидба има време.
женидбен | прид.
Што се однесува на женидба. Женидбен договор. Женидбени трошоци.
женин | прид.
Што ѝ припаѓа на сопругата, што се однесува на сопругата.
женира | несв.
Пречи некому, создава непријатност. Таквиот настап ме женираше.
женка | ж.
Животно од женски пол;
женкар | м.
Тој што претерано им се додворува на жените, што трча по жени. Тие биле големи женкари и од нив пиштеле и момите и жените. Штом е пијаница, тој мора да е и женкар.
женкарство | ср.
Особина на тој што е женкар, претерано додворување на жените.
женољубец | м.
Лице што ги сака жените.
женомразец | м.
Лице што ги мрази жените. Двајцата беа неженети и женомрасци.
