зашуми | св.

За ветар, море, дрвја и сл. – почне да шуми. Пролетен ветар зашуми. Зашумеа тополите. Бранови пред невреме силно зашумеа. Се разбранува и зашуми зрелото жито.

зашумоглави | св.

зашумоли | св.

За ветар, море, дрвја и сл. – почне да шумоли. Зашумоли гората. Стапала зашумолија во сеното. Мали бранчиња зашумолија на брегот од езерото.

зашурка | св.

Почне да бара, да пребарува; шуркаЗашурка низ куќи, но не го најде.

зашутка се | св.

Почне да се мавта, да се мота ваму–таму; заштури се

зашушка | св.

Почне да шушка; шушка. Зашушка еж во сувите лисја. Во ходникот некој влезе, зашушка виндјакна.

зашушука | св.

Почне да шушука. Двете жени што стоеја пред порта зашушукаа. Штом се појави на вратата, сите зашушукаа.

збабарен | прид.

Што е со многу брчки; збрчкан. Збабарено лице. Збабарен старец.

збабари се | св.

Добие брчки на лицето, збрчка. Одеднаш остаре, се збабари. Не можев да го препознаам, многу се збабарил во лицето.

збабен | прид.