заштити | св.
Засолне, спаси од опасност, непријатност; сочува. Шалот му го заштити лицето од ветрот. Со рацете го заштити лицето од силната светлина. Насипот го заштити селото од надојдената река.
заштитник | м.
Тој што заштитува; чувар, закрилник. Заштитник на народот. Секоја црква има за свој заштитник некој светец. Климент бил заштитник на градот Охрид и на неговите жители.
заштитничка | ж.
Богородица е заштитничка на младите девојки и жени.
заштитништво | ср.
Состојба и својство на заштитник кон лицето што го штити. Со постојаното заштитништво нема да му помогне на своето дете.
зашто | сврз.
Во причинска зависносложена реченица. Ние нема да го менуваме начинот на работа зашто вака имаме добри резултати. Зашто сака да ја истакне својата дисциплина, секој ден прв доаѓа на работа.
заштрака | св.
Почне да штрака; Заштракаа тркалата од една коњска кола. Одвреме – навреме ќе заштракаше некој клукајдрвец. Заштракаа налани. Од студ му заштракаа забите.
заштрека | св.
Почне да штрека; почне да жегнува силна остра болка со прекини. Ме заштрека забот. Го заштрека половината здивот; му се зеде.
заштука | св.
Зацапа; почне да штука. Стана и заштука во реката речиси до половина.
заштури се | св.
Почне да се мавта ваму–таму; се заштутка. Се заштури по дворот.
заштутка се | св.
Почне да се штутка. Занесен во мисли се заштутка низ дворот. Очигледно вознемирена, се заштутка низ куќата, но ништо не сработи.
