збеснет | прид.
Збеснет човек. Збеснето кучиште.
збива | несв.
Тешко, забрзано дише испуштајќи придушен звук. Збиваа магарињата под товарите дрва. Детето збиваше од трчањето. Седна, но сѐ уште збиваше, не можеше да зборува.
збивта | несв.
Збива; Збивта, но брза да стаса навреме. Овците се збрале в купче, збивтаат од горештина.
збигори | св.
збигороса | св.
а) Фати бигор, бигороса. Тенџерето збигоросало. б) Нанесе бигор на нешто. Тврдата вода брзо ги збигороса садовите. Дождовите ги збигоросаа стаклата на прозорците.
збидне се | св.
Се исполни, се случи, стане реалност. Неговите очекувања се збиднаа. Како што предвидуваше така се збидна. За она што веќе се збиднало нема враќање.
збиднување | ср.
Настан, случка. Трагични збиднувања. Историски збиднувања.
збие | св.
Прибере, стисне. Наставниците ги збија учениците на едната страна од дворот.
збие се 1 | св.
Се степа. Две момчиња се збија. Се скараа луто, само што не се збија.
збие се 2 | св.
Се случи, стане нешто. Се зби чудо. Филмот беше здодевен, ништо не се зби сѐ до крајот. Едно мислев, но сосема друго се зби. Што ли се збило, па го нема да се врати?
