збеснет | прид.
Збеснет човек. Збеснето кучиште.
збива | несв.
Тешко, забрзано дише испуштајќи придушен звук. Збиваа магарињата под товарите дрва. Детето збиваше од трчањето. Седна, но сѐ уште збиваше, не можеше да зборува.
збивта | несв.
Збива; Збивта, но брза да стаса навреме. Овците се збрале в купче, збивтаат од горештина.
збигори | св.
збигороса | св.
а) Фати бигор, бигороса. Тенџерето збигоросало. б) Нанесе бигор на нешто. Тврдата вода брзо ги збигороса садовите. Дождовите ги збигоросаа стаклата на прозорците.
збидне се | св.
Се исполни, се случи, стане реалност. Неговите очекувања се збиднаа. Како што предвидуваше така се збидна. За она што веќе се збиднало нема враќање.
збиднување | ср.
Настан, случка. Трагични збиднувања. Историски збиднувања.
збие | св.
Прибере, стисне. Наставниците ги збија учениците на едната страна од дворот.
збиен | прид.
Што е стегнат, сплотен, компактен, густ. Збиени редови. Збиени цветови. Село од збиен тип.
збие се 1 | св.
Се степа. Две момчиња се збија. Се скараа луто, само што не се збија.
