зејтин | м.

Маслиново масло. Маслинов зејтин.

зејтиниче | ср.

Мал сад од ламарина или од керамика за чување зејтин.

зејтинлија | прид.

Што е со боја на маслинов зејтин. Таа носеше блуза зејтинлија.

зелен | прид.

Што е со боја на трева, на свежи, неовенати лисје. Зелена хартија. Зелена кошула.

зеленее | несв.

Станува зелен; позеленува. Природата прекрасно зеленее во пролет. Тој зеленееше од лутина, но не кажа ништо.

зелени | несв.

Прави нешто да стане зелено. Младата трева ги зелени обувките.

зеленика | ж.

Вид постојанозелено украсно растение што расте како грмушка или ниско дрво; Buxus sempervivens. Го поминаа ридот и влегоа во густи смреки и зеленики.

зеленикав | прид.

Што има боја што наликува на зелена, што има боја што е најблиску до зелената. Зеленикави очи. Зеленикава униформа. Проѕирно зеленикаво стакло.

зеленило | ср.

Растителен свет со зелена боја. Бујно зеленило. Среде непрегледно зеленило се белееја неколку куќи. Се чувствуваше мирис на зеленило.

зеленина | ж.