зебрест | прид.
Што е со линии, шарен како зебра. Зебрест мантил. Зебрести пижами.
зебу | ср.
Вид домашно говедо со грпка од масно ткиво кое се одгледува во Индија и во источна Африка; Bos indicus.
зев | м.
Рефлексен грч на виличните мускули проследен со широко отворање на устата; проѕевка.
зева | несв.
зевзек | м.
(разг.) Тој што се шегува; шегобиец, ѓаволест човек.
зеер | м.
Отров. Змиски зеер.
зеирлија | прид.
Отровен. Змија зеирлија.
зелен | прид.
Што е со боја на трева, на свежи, неовенати лисје. Зелена хартија. Зелена кошула.
Зелен ’Рт | и.
зеленее | несв.
Станува зелен; позеленува. Природата прекрасно зеленее во пролет. Тој зеленееше од лутина, но не кажа ништо.
