земен | прид.

Што е од внатрешноста на земјата. Земен гас. Земни длабочини.

земичка | ж.

Вид мало тркалезно лепче од киснато тесто. Мека земичка. Земичка со сусам.

земја | ж.

(само едн.) Една од планетите во Сончевиот систем, Земја, планетата на која живееме.

земјак | м.

Тој што е од ист крај, од иста земја или држава со некој друг. Земјак си ми, еден вид, да речеме, блиски пријатели.

земјан | прид.

Што е направен од земја.

земјанин | м.

(книж.) Жител на некоја земја.

земјанка | ж.

Привремено живеалиште или скривница вкопано во земјата во воени или други невообичаени услови. Цела ноќ копавме ровови и земјанки. Таму, пред земјанката покриена со гранки и базје седеа луѓе.

земјарина | ж.

Данок за сопственост или за користење земја како имот.

земјачка | ж.

Таа што е од ист крај, од иста земја или држава со некој друг.