зеленчуков | прид.
Што се однесува на зеленчук. Зеленчукови култури.
зелјаник | м.
зелјар | м.
Тој што сака да јаде зелје, спанаќ и сл. Тој месо не сака да види, но затоа е голем зелјар.
зелје | ср.
Вид спанаќ со подолги и повисоки листови; Beta vulgaris ssp. cicla. Таа готвеше зелје со ориз.
зелјест | прид.
Што има меко кревко стебло што не одрвенува; што потсетува на зелје. Зелјести растенија. Зелјести листови.
зелка | ж.
Вид градинарско растение со ниско стебло од кое излегуваат густи, сочни листови, налегнати еден врз друг во вид на топка; Braccica oleracea.
зелник | м.
Комат, пита со некој вид зелје. Тепсија зелник. Вкусен зелник. Зелник со спанаќ.
зема | несв.
зембиљ | м.
Вид плетена торба, обично за на пазар. Сламен зембиљ. Земи го или зембиљот или кошницата.
земе | св.
Фати, подигне, прибере со рацете. Ги зеде книгите од масата и излезе. Земи ја чашата.
