зоблив | прид.
Што е како зоб, тешко се вари, и кога е сварено, зрното е тврдо. Зоблив грав. Зоблива леќа.
зобне | св.
За добиток – касне малку зоб. Коњот зобна само малку од зопта.
зобник | ж.
Торба за зоб што му се става на коњот преку глава кога се храни со зоб. Тргна кон зобниците за да го нахрани коњот
зовира | несв.
зоврие | св.
За течност – почне да врие, почне да клокоти и да испарува под дејство на висока температура. Водата зовре.
зовриеност | ж.
Состојба на тоа што е зовриено.
зограф | м.
Тој што слика икони и фрески; Дедо му бил познат зограф.
зографиса | св.
Наслика икона или фреска во црква.
зографство | ср.
Занает на зографот, зографска дејност.
зод | ж.
