закошка | св.
Почне да кошка, да удира со нога; Децата ја закошкаа топката.
закрака | св.
За кокошка – почне да крака. Кокошките закракаа низ дворот.
закрастави | св.
Фати, добие краста. Закрастави по целото тело.
закрвавен | прид.
Што е вцрвенет од крв, крвјосан. Закрвавени очи.
закрвави | св.
Почне да крвави. Раната повторно закрвави.
закрви се | св.
Се скара, се раскара до крв. Тие се закрвија за неколку ниви.
закрди | св.
Одведе добиток на пладнување. Овчарот го закрдил стадото под дабот.
закрева се | несв.
закрежи (се) | св.
закрека | св.
За жаба – почне да крека. Од барата закрекаа жаби.
