залез | м.
Заоѓање на сонцето зад хоризонтот; заод, зајдисонце; изгрев. Залез на сонцето. Од изгрев до залез работеше по нивите.
залекува | св.
Почне да лекува; лекува. Таа го залекува детето со разни тревки.
залелее | св.
залелека | св.
Почне да лелека. Жената силно залелека.
залепи | св.
Спои, состави нешто со лепење. Таа ги залепи сликите во албумот. Тој фати светулка и со рака ја залепи на челото.
залет | м.
Брзо трчање, забрзување пред скок или пред фрлање на нешто. Со голем залет го прескокна ендекот.
залета | св.
Почне да лета. Ластовиците залетаа ниско.
залетне | св.
При голтање навлезе храна во душникот и предизвика проблеми со дишењето. Му залетна едно ронче од лебот во душникот.
залечи | св.
За рана, за болест – привремено, донекаде излечи, доведе во добра состојба. Застанаа во селото да се одморат и да си ги залечат раните.
залив | м.
Дел од море, од езеро или од поголема река што навлегува во копното. Се шетавме покрај заливот. Брегот на заливот е непристапен.
