заложи | св.

Даде, остави нешто во залог. Тој ја заложи куќата. Таа го заложила златниот прстен.

заложилница | ж.

Место (установа, фирма и сл.) каде што се заложуваат предмети за да се добијат пари. Старите, вредни предмети ги однесе во заложилница.

заложник | м.

Лице што е насилно задржано како гаранција за постигнување определени цели. Меѓу заложниците имало и деца.

залока | св.

Почне да лока. Кучето залока вода од браздата.

заломоти | св.

Почне да ломоти, да вреви, да брбори. Наеднаш сите во куќата заломотија. Тој заломоти нешто.

залости | св.

Затвори врата со помош на лост, на резе и сл. Заборави да ја залости вратата.

залп | м.

Едновремен истрел од поголем број огнено оружје; плотун. Од партизанските заседи грмна залп.

залуд | прил.

залуден | прид.

Што е без полза, без резулатат; бескорисен, безуспешен. Залуден напор. Залудна работа. Залудна надеж.

залудено | прил.

Во голем, луд занес, претерано занесено. Ме гледаше залудено.