инквизиција | ж.

(истор.) Средновековен католички духовен суд што ги прогонувал и жестоко ги казнувал еретиците.

инкичка | ж.

инковиден | прид.

Што има вид, облик на инка. Инковидно шише.

инкогнито | прил.

Под друго име, непознато, тајно. Патува инкогнито.

инкомпатибилен | прид.

Што не се согласува, не се спојува со нешто, што не одговара на нешто; неспојлив.

инкорпорација | ж.

Вклучување во својот состав; соединување, спојување.

инкорпорира | св. и несв.

Соедини, соединува со нешто, вклучи, вклучува во својот состав, вгради, вградува. Во училишната програма треба да се инкорпорираат и современите медиуми за комуникација.

инкриминација | ж.

Инкриминирање, обвинување.

инкриминира | св. и несв.

Обвини, обвинува некого за нешто, припише, припишува вина некому.

инкриминиран | прид.

За кој станува збор.