искриче | ср.
искричест | прид.
Што блеска како да фрла искри. Го изгубила оној искричест сјај во очите.
искричка | ж.
искришум | прил.
искрка | св.
Со кркање изеде до крај. Сама си го искрка ручекот.
искркори | св.
искркоти се | св.
Од таа досетка сите се искркотија.
искрои | св.
а) Скрои целосно (костум, фустан итн.). б) Скрои сè што имало за кроење.
искрпи | св.
Поправи оштетена (скината, испарана) облека и сл. со крпење, закрпи сè што било за крпење. Жената ја искрпи кошулата со нови парчиња.
искрсне | св.
Се појави, се покаже одеднаш, ненадејно. Не можам да дојдам, ми искрсна еден проблем.