испрашувачки | прид.

Што прашува, што е прашален. Испрашувачки поглед.

испраќач | м.

Тој што испраќа нешто или некого. Името на испраќачот беше нечитливо. На станицата имаше повеќе испраќачи отколку патници.

испрвути се | св.

Добие првут. Од новиот шампон му се испрвути косата.

испребара | св.

Темелно пребара. Ја испребараа целата куќа, но не најдоа ништо.

испребрза | св.

Многу избрза. Испребрза и го расипа изненадувањето.

испревари | св.

Престигне некого, направи нешто пред некого. Ги испревари сите и прв стигна на целта.

испревие | св.

испревитка | св.

Превитка неколку пати. Ги испревитка ракавите за да не ги наводени. Ја испревитка хартијата неколку пати.

испреврзе | св.

Преврзе некого во голема мера.

испреврти | св.

Преврти многу нешта, сè. Ги испреврти чашите да се исцедат.