исцелива | св.
Целива некого, нешто повеќепати, целива повеќе нешта, повеќемина.
исцелител | м.
Тој што има моќ да исцелува, да лекува со методи различни од методите на медицината.
исцелителен | прид.
исцело | прил.
исцелувачки | прид.
Што има моќ да исцелува. Исцелувачки допир.
исцепи | св.
Заврши со цепење (дрва). Ги исцепи дрвата.
исцери се | св.
Се насмее наместено и нападно. Грдо и пакосно се исцери и продолжи како ништо да не се случило.
исцибри се | св.
Побледи, пребледи. Игуменијата се исцибрила од сеќавања.
исцивка | св.
Испушти звук на цивкање.
исцимка | св.
