исчати | св.

Заврши со чатење. Попот го исчати своето.

исчезне | св.

Се загуби без трага, го снема. Сјајот од нејзините очи одамна исчезна. Исчезнале некои важни документи. Таа замина и засекогаш исчезна од неговиот живот.

исчека | св.

Дочека до крај нешто да заврши. Не можеше да исчека да не му каже прва. Одвај исчека сите да поминат.

исчекор | м.

Постапка што претставува придвижување на напред, чекор пред другите. Направивме исчекор во економијата.

исчекори | св.

Направи чекор напред. Тие исчекорија пред сите.

исчекува | несв.

Е во неизвесност, очекува нешто да се случи. Секојдневно исчекуваше писмо или каква било порака.

исчеличи се | св.

Стане како челик, зајакне, се зацврсти. Се исчеличивме и коските си ги испековме во туларницата.

исчемрее | св.

Сосема пропадне, се истроши од тага; Тој се плашеше дека таа ќе исчемрее чекајќи.

исчепати | св.

За уста ‒ непристојно рашири, отвори. Ја исчепати устата како невоспитано дете.