ишка | несв.
Брка со викање ‒ иш!
ишмрка | св.
Шумно вовлече нешто во носот, низ носот. Беше настинат и силно ишмрка со носот.
ишмука | св.
Со шмукање излиже, изеде. Кучето ја ишмука коската. Детето го ишмука бонбончето набрзина.
ишне | св.
Избрка со извикот „иш“. Ја ишна мачката надвор и ѝ ја затвори вратата.
ишпарта | св.
иштав | м.
Апетит. Има иштав.
иштипе | св.
Штипне повеќепати или повеќемина. Го иштипа детето по образите.
иштипка | св.
иштирка | св.
Натопи во вода во која има штирак; колоса. Ги иштирка креветските чаршафи.
ишука се | св.
За кожа ‒ добие лишаи од ветер или од мраз; се. Му се ишукаа рацете.
