износен | прид.
Што не е повеќе за носење, дотраен од носење. Износено палто. Износена блуза. Износени чевли.
износи | св.
Изветви облека или обувки со носење, употреба до крај. Износи едно рало чевли од зетот.
износок | м.
Мало деформирано јајце, кое, според народното верување, претскажува несреќа.
изнуди | св.
Постигне нешто со сила, под притисок. Грабнувачите на авионот изнудија гориво од аеродромските власти.
изнудувач | м.
Тој што изнудува.
изобеси | св.
Обеси сè што било за бесење. Ги изобеси низалките тутун да се сушат.
изобилен | прид.
Што го има во изобилство, многу. Изобилен род. Изобилно јадење.
изобилие | ср.
изобилство | ср.
Големо количество од нешто. Во шумата имаше печурки во изобилство.
изобилува | несв.
Има нешто во голема мера, во изобилство. Градското пазариште изобилуваше со земјоделски производи. Програмата изобилува со рекламни прилози.
