изоблече | св.
Облече некого добро, убаво. Ја изоблекоа старата да не настине.
изобличен | прид.
Што се изобличил. Изобличено лице.
изобличи | св.
Смени облик на нешто, направи да биде без вообичаениот облик, нагрди, изопачи. Старицата го изобличи ликот од бес.
изоглави | св.
Извади оглав од коњ, магаре или маска. Ги изоглави коњите и ги пушти да пасат.
изоглоса | ж.
Линија што одбележува простирање на одредена јазична особина.
изоглосен | прид.
Што се однесува на изоглоса. Изоглосни линии. Изоглосно огниште.
изодбере | св.
Одбере многу, во доволна мера. Изодбравме подароци за невестата.
изодврзе | св.
Одврзе сè што требало да се одврзе.
изоди | св.
Помине со одење (некој) пат, терен и сл. Селаните едвај го изодија патот од селото до градот. Изодевме десетина километри од патот и седнавме да се починеме.
изолатор | м.
Материјал што не спроведува електрична струја.
