крадне | св.
Украде по малку; поткрадне. Крадна по некое зрнце жито.
крадум | прил.
Крадум ја помина границата.
краен | прид.
Што е на крајот, што е последен, заден. Крајна порака. Со крајни напори. Крајно време е. Крајна куќа.
краешник | м.
Парче од крајот на леб, погача и сл. Скрши еден краешник од лебот.
кражба | ж.
Недозволено, скришно земање на нешто туѓо. Кражба на добиток. Ситна кражба. Провална кражба.
краина | ж.
Област, покраина, предел. Силен ветер дува над краината.
краишен | прид.
Што е на крајот, краен. Краишна област.
краиште | ср.
Крајниот дел на географска површина, на пр. крај на нива.
крај | предл.
Означува непосредна близина, соседство на еден предмет со друг; Кај нас ѓубрето често се фрла крај патот. Насадивме багреми крај новиот канал.
крај | м.
Завршок на населено место или на некаква површина. Крајот на градот. На крајот на нивата. На крајот на светот.
