крвавица | ж.
Вид колбас од свински ситнеж и засирена крв. Крвавиците беа убаво испржени.
крвен | прид.
Што се однесува на крв. Крвни садови. Крвна плазма. Црвени крвни зрнца. Крвна група. Крвен притисок. Крвен излив.
крви се | несв.
Се тепа, крваво се кара со некого. Со години се крвеа за наследството.
крвјоса | св.
Окрвави, се облие со крв. Му го крвјоса увото на коњот.
крвјосан | прид.
Што е окрвавен, што е зацрвенет. Крвјосано сечило. Крвјосани очи. Крвјосано сонце.
крвник | м.
Тој што извршил убиство; убиец. Крвникот со меч го уби старецот.
крвников | прид.
Што му припаѓа на крвник. Крвникова рака.
крвнина | ж.
Крвопролевање, убиство. Втасаа со пушки в раце готови за крвнина.
крвнички | прид.
Што се однесува на крвник.
крвно | прил.
Со крв, по крв. Фамилиите крвно се измешаа.
