крескав | прид.
За звук и глас – што е продорен, висок и рапав. Крескав глас.
крескало | ср.
Дете што многу плаче.
креслив | прид.
Кресливи извици.
креснак | м.
Дрвен обрач што се става околу вратот на добиток.
кресне | св.
креска.
кресница | ж.
Летна пастрмка во Охридското Езеро.
кресок | м.
Глас на крескање. Кресок го расцепи небото. Се разнесе кресок на сојка.
кретен | м.
(мед.) Лице што е духовно заостанато а физички закржлавено.
кретенест | прид.
Што има особини на кретен; глупав, будалест човек. Кретенест човек.
кретенизам | м.
(мед.) Болест кај која доаѓа до раѓање на лица со умствена заостанатост и физичка закржлавеност; кретен.
