криминал | м.

Кривично дело, злосторство, вршење противзаконски работи со лоши последици за општеството. Борба против криминалот. Стопански криминал.

криминален | прид.

Што се однесува, што има својство на криминал. Криминален случај. Криминално подземје.

криминалец | м.

Тој што извршил или врши криминални дела; злосторник.

криминалист | м.

Специјалист по криминалистика.

криминалистика | ж.

Правна наука за проучување на криминалот и методите за откривање на злосторствата.

криминалистички | прид.

Што припаѓа, се однесува на криминалистика. Така заврши неговата криминалистичка кариера. Криминалистичка полиција.

криминалитет | м.

Вид и опсег на злосторничката дејност; збир на сторени кривични дела. Криминалитетот во стопанството е во пораст. Криминалитетот опаѓа.

криминалност | ж.

криминолог | м.

Тој што се занимава со криминологија.

криминологија | ж.

Наука што го изучува криминалот како општествена и индивидуална појава, што ги истражува социјалните причини за неговото настанување и ги утврдува законитостите на неговото движење.