кукуда | ж.
Дрвена направа во форма на луле од ореово дрво со која се чука на тапан со десната рака.
кукул | м.
Качулка. Избра едно евтино палто и една пелерина со кукул.
кукумјавка | ж.
(зоол.) Ноќна птица (за која се верува дека со гласот предвидува, претскажува несреќа); Athene noctua indigena. Некаде жално крикна кукумјавка и сè се смири.
кукумјавчи | несв.
Претскажува несреќа, коби. Тие само кукумјавчат.
кукурек 1 | м.
Многугодишно растение со длановидни и расечени лисја до основата, со крупни светлозелени цветови, весник на пролетта; Helleborus odorus. Од под земјата се подаваше кукурек, гороцвеќе.
кукурек 2 | м.
Вид јадење од плетени јагнешки црева.
кукурига | несв.
За петел – издава глас, пее. Петелот наутро кукурига.
кукуригне | св.
Пушти глас (за петел).
кукуригу! | изв.
Глас со кој се јавува петелот; извик со кој се подражава гласот на петелот.
кукурика | несв.
