кулисен | прид.
Што се однесува на кулиси.
кулминација | ж.
(астр.) Премин на небесно тело низ меридијанот на дадено место од Земјата.
кулминационен | прид.
Што достигнува највисок степен;
кулминира | св. и несв.
Се најде, се наоѓа на врвот во развојот. Настаните кулминираа на крајот на денот.
кулоар | м.
Ходник (во парламент).
култ | м.
Религиозна почит изразена со обреди. Култот кон боговите се урна.
култен | прид.
Што се однесува на култ;
култиватор | м.
Земјоделска машина за површинска обработка на земјата. Летните обработки на земјата се вршат со култиватори.
култивира | св. и несв.
Одгледа, одгледува, однегува, негува, приспособи, приспособува (растение, земјиште и др.).
култора | ж.
а) Севкупност на духовни и материјални вредности на човештвото. Духовна култура. Матријална култура. б) Степен и специфичности на развојот во духовната и материјалната сфера во определена епоха или на еден народ. Древни култури. Средновековна култура. Византиска култура. Национална култура.
