кучи се | несв.
За кучка – раѓа, се окотува. Загарката до вечера ќе се кучи.
кучило | ср.
Сите кучиња од едно котење; котило.
кучка | ж.
Женка од куче. Кучката ги лиже кутрињата. Ја најдоа кучката окучена.
кучкарник | м.
Кучешка куќичка. Остави леб за кучката во кучкарникот.
кучкин | прид.
Што се однесува на кучка, што е од кучка.
куш! | изв.
Марш! Куш, додека не сум ти ги истегнал ушите!
куша | несв.
кушач | м.
кушет | м.
Кревет во железничко купе, каде што седиштата се приспособени за спиење.
кушо | ср.
Назив за животно што нема опашка, животно што ја изгубило опашката.
