лепче | ср.
лер | и.
Неутрална положба на менувачот кај моторните возила, нулта брзина.
Лерин | м.
Град во Егејска Македонија, Грција.
лес | м.
Раздробена маса составена претежно од кремен и глина.
леса | ж.
Нешто што е густо сплетено од прачки и трски. За превоз на сеното имаа широки, дрвени леси.
лесвица | ж.
лесен | прид.
Што има мала маса, што тежи малку. Куферот беше лесен.
леска | ж.
Шумско овошно растение што расте како ниско дрво или разгранета грмушка со големи, елиптични листови, цветови во вид на реси и мали, јајчести или овални плодови со тврда кафеава лушпа, семката се користи за исхрана; Corylus avellana. Над него леската како зелен чадор му држеше сенка.
лескарник | м.
Место со лески; Додека стасаа до лескарникот веќе беше стемнето.
лескин | прид.