лепи | несв.
Спојува, поврзува нешто со лепило. Досега три пати ја лепеше истата гума од автомобилот.
лепило | ср.
Густа материја што има својство да лепи. Лепило за дрво. Лепило за хартија.
лепиња | ж.
Вид тркалезен мек леб. Ја наполни лепињата со ќебапи и загриза.
лепка | ж.
лепкав | прид.
лепкавец | м.
леплив | прид.
Што се лепи, со што може да се лепи. Леплива пајажина. На подот баше разлеана леплива течност.
лепне | св.
Плесне, удри. Му лепна една шлаканица.
лепра | ж.
Кожна заразна болест при која кожата се лупи и на неа се отвораат живи рани. Лицето ѝ беше изедено од лепра.
лепрозен | прид.
(како именка) Што е болен од лепра. Лепрозните беа изолирани.
