л | глас

Глас, сонант во македонскиот стандарден јазик.

ла | и.

Музичка нота, шести тон од тонската скала.

Ла Валета | ж.

Ла Манш | м.

Морски проток меѓу Франција и Велика Британија.

лаана | ж.

Лаба | ж.

лабав | прид.

Што не е добро прицврстен, што не е затегнат. Лабаво јаже. Лабава жица.

лабави | несв.

Прави нешто да биде лабаво. Неколку пати го лабавеше јажето, но сè уште беше затегнато.

лабавина | ж.

Состојба на тоа што е лабаво;

лабавичок | прид.