лопата | ж.

Орудие со долга рачка и долен плоскат проширен дел (железен или дрвен) за црпење, пресипување, ринење ситен материјал (песок, земја, жито итн.), основен алат за работа со несврзани материјали. Го вееше житото со лопата. Рине снег со лопата.

лопатест | прид.

Што има форма на лопата. Лопатест лист. Лопатесто стапало. Лопатести дланки. Лопатести коски.

лопатка | ж.

Дем. од лопата.

лопка | ж.

Топка, грутка од снег. Зграпчив топка снег.

лопув | м.

Вид даб со големи лисја; Quercus conferta. Седна под сенката на џиновскиот лопув.

лопур | м.

Лопушник | м.

Планина во Македонија.

лорбер | м.

лорд | м.

Висока благородничка титула во Англија.

лос | м.

Вид елен со големи лопатести рогови; северен елен; Cervus alces.