минува | несв.

минувалиште | ср.

Простор, место за минување.

минувач | м.

Тој што минува некаде. Случаен минувач.

минус | м.

(мат.) а) Математички знак (-) за означување на операцијата вадење; б) Ознака за негативни броеви и негативни големини.

минута | ж.

Мерна единица за време еднаква на шеесет секунди.

минуциозен | прид.

Што оди до детаљ, до ситница, што е претерано точен, исцрпен, педантен. Минуциозен карактер.

Минхен | м.

Град во Германија.

минѓуша | ж.

миокард | м.

Срцев мускул.

миом | м.

Бениген тумор од мускулно ткиво.