миро | ср.
Светено масло во христијанските цркви.
мировен | прид.
Што се однесува на мир, помирување. Мировен договор. Мировна конференција.
мироглед | м.
Поглед на светот; светоглед. Научен мироглед.
мироносен | прид.
Што носи мир; миротворен.
мироносец | м.
Тој што носи мир.
миропомазаник | м.
Тој кому му е извршен обред на помазание со миро;
мироса (се) | св.
Изврши помазание со миро.
миротворен | прид.
Што создава, што носи мир; мироносен.
миротворец | м.
Тој што создава, што носи мир; мироносец.
мирољубец | м.
Тој што е приврзаник на мирот, што работи и се бори за мир.
