мистик | м.
Приврзаник на мистицизмот.
мистика | ж.
мистицизам.
мистификатор | м.
Тој што прави мистификација.
мистификаторство | ср.
Дејност на мистификатор.
мистификација | ж.
Неточна, вештачка конструкција, намерна измама или заблуда.
мистификува | св. и несв.
Направи, прави мистификација. Ја мистификуваа историјата.
мистицизам | м.
Склоност кон таинственото и верување во натприродното, стремеж за соединување на човекот со божественото во занес и екстаза. Религиозен мистицизам.
мистичар | м.
мистичен | прид.
Што се однесува на мистика; што е исполнет, обвиен со мистика. Мистична поезија.
мистрија | ж.
Ѕидарска алатка за нанесување малтер.
