мочка | ж.

моч.

мочка | несв.

Испушта моч.

мочко | м.

Недораснат, неспособен. Ги нарече мочковци. Мочко еден!

мочла | ж.

Недорасната, неспособна.

мочлив | прид.

Што многу моча, што често моча.

мочло | м.

мочне | св.

мочовод | м.

Канали низ кои се излачува мочката.

мочур | м.

Влажно, мокро земјиште, со специфична вегетација; бара. Почнаа мостови да мостат преку блата и мочури.

мочурен | прид.

Што се однесува на мочур.