мотоциклист | м.
Возач на мотоцикл. Ни дадоа придружба од мотоциклисти.
моч | ж.
Течност што ја лачат бубрезите и се исфрла од телото преку мочните органи; урина, мочка. Анализа на мочта. Не може да ја држи мочта.
мочал | м.
Многу влажно, тињесто место.
мочалник | м.
Место каде што се моча, нужник, писоар.
мочало | ср.
Орган преку кој се исфрла мочта.
мочарка | ж.
Мокро, влажно место, бара. Децата ставаа примки за зајаци и еребици по мочарките во ливадите.
мочарник | м.
моча (се) | несв.
Испушта моч. Децата мочаа во тревата. Ми се моча.
мочен | прид.
Што се однесува на моч. Мочен меур.
мочка | ж.
моч.
