мрза | ж.
Отсуство на желба за работа; немање желба да се прави што било. Го фати мрза. Мрзата е болест.
мрзелив | прид.
мрзелува | несв.
Времето го поминува во неработење.
мрзешен | прид.
Непријатен, немил, омразен.
мрзешник | м.
Човек што го мразат, омразен човек.
мрзи ме | несв.
Ме мрзи. Го мрзи да стане. Ја мрзи да се исчешла. Другите ги мрзеше да паметат.
мрзла | ж.
Мрзлива жена;
мрзлив | прид.
Што не сака да работи; што нема желба за работа. Мрзлив човек. Станаа мрзливи.
мрзливец | м.
Тој што е мрзлив; мрзло. Ги нарече мрзливци. Тој е обичен мрзливец.
мрзливка | ж.
