музикален | прид.
Надарен за музика. Детето е многу музикално.
музикалии | и.
Музички инструменти, ноти и други потреби на музичарите. Не можам да свирам, не ги носам музикалиите.
музикалност | ж.
Способност за разбирање и чувствување на музиката, дарба за музика. Неговата музикалност е ненаметлива.
музикант | м.
Тој што свири на некој инструмент. Музикантите од оркестарот. Први си отидоа музикантите.
музиколог | м.
Тој што се занимава со музикологија. Многу музиколози се интересирале за нашиите народни ора.
музикологија | ж.
Наука за музиката.
музиколошки | прид.
Што се однесува на музиколог и музикологија. Од неговите музиколошки перцепции резултира оваа интересна публикација.
музицира | несв.
Свири.
музичар | м.
Тој што се занимава со музика. Врвен музичар. Популарен музичар.
музички | прид.
Што се однесува на музика. Музички инструмент. Музичка академија. Музички педагог. Музичка вечер. Музичко творештво.
