мук | м.
Рик на говеда. Мукот на затворениот добиток.
мука | несв.
Рика. Воловите мукаат. Телето мука. Кравата мукаше.
мукава | ж.
Дебел картон за кутии, корици на книги и др. На чевлите тој ставаше мукава, книга наместо ѓон. Ветерот носеше парчиња мукава. Корава мукава.
мукавен | прид.
Направен од мукава, картонски. Ѕидовите се уриваа небаре мукавени. Ги собра алиштата во стар мукавен куфер.
мукает | прид.
прид. неменл. (разг.) Внимателен, претпазлив, заинтересиран. Стори се мукает. Имај ја мукает невестичката. Сакам да ги имаш на мукает.
мукаетен | прид.
Ич не е мукаетен.
мукаетлија | прид.
Што е внимателен, претпазлив;
мукач | м.
Плачко.
муклец | изв.
Молк! Муклец, никој да не разбере!
мукне | св.
Нема ништо да лавне, да мукне.
