муктар | м.
Старешина на маало во градот, селски старешина; Платен заштитник на имот и живот. Се повикуваат муктарите на одделните маала во Конакот. Оние што не сакале да ја прифатат заштитата на муктарите исчезнувале.
мула | м.
Врховен кадија, судија; угледен, учен човек. Се собрале кај мулата и барале убиецот да им биде предаден ним.
мулазим | м.
Турски офицер, поручник; млад судски чиновник.
мулак | м.
Муле мажјак.
мулат | м.
Мелез, човек на кој едниот родител му е белец, а другиот црнец. Црните луѓе на островот Мартиник се помешани и затоа се викаат мулати.
мулат | м.
Мелез помеѓу бела и црна раса.
муле | ср.
Домашно животно, копитар, приплод од магаре и кобила; Equus mulus. Јаваше на муле. Ги напои мулињата.
мулине | ср.
Конец од една, две или повеќе нитки што може да се двојат, за везење и општо за рачна работа.
мулиштар | м.
Магаре кое оплодува кобили.
мулк | м.
Недвижен имот; облик на приватна сопственост на земја во феудализмот. Имам малу мулк и некоја пара. Нема мулк.
