манда | ж.
мандало | ср.
Дрвена гредичка што се става попречно од внатрешната страна на врата, порта за затворање, а при отворање се поткрева.
мандари | несв.
мандоса, мандосува.
мандарин | м.
Висок чиновник во царска Кина.
мандарина | ж.
Дрво што расте во јужните краишта, слично на портокал, но со помали плодови со сладок вкус и убав мирис; Citrus nobilis.
мандаринка | ж.
мандат | м.
а) Овластување дадено некому со кое може нешто да работи, да застапува некого и сл., обично на определено време; полномошно. Пратенички мандат. Директорски мандат. б) Времето, рокот на траење на овластувањето.
мандатар | м.
Тој што прима мандат; овластено лице, застапник.
мандатен | прид.
Што се однесува на мандат. Мандатна комисија.
мандатор | м.
Тој што дава мандат, овластување, полномоштво.
