мажлец | м.
Заострен крај на мекото непце на дното од усната празнина; Epiglottis.
мажов | прид.
Што припаѓа на маж. Го зема мажовото презиме.
мажоретка | ж.
Девојка во униформа што учествува на парада или што изведува точка во паузите од спортски натпревари, обично во група.
мазен | прид.
Што има рамна површина, што не е рапав. Мазна кожа.
мазиво | ср.
Средство за подмачкување машини (масло и сл.).
мазилка | ж.
Направа за подмачкување со мазиво, со масло.
мазило | ср.
мазни | несв.
Прави нешто да стане мазно. Жената ја мазнеше постелата.
мазник | м.
Вид пита со маст, масло; баница.
мазникар | м.
Тој што многу сака да јаде мазник.
